TaeKwonDo για παιδιά
TaeKwonDo
Το Ταεκβοντό είναι μια Πολεμική Τέχνη φιλοσοφικού και συμβολικού χαρακτήρα με προέλευση από την Κορέα. Αποτέλεσε ένα τρόπο ζωής για τον Κορεατικό λαό για περισσότερα από 2.000 χρόνια και συνεχίζει να εμπνέει με τον ίδιο τρόπο ακόμη και σήμερα, όχι μόνο ανθρώπους στην Ασία αλλά και στον Δυτικό κόσμο. Από το 2000 έγινε επίσημο Ολυμπιακό Άθλημα και είναι πλέον από τις πιο διαδεδομένες πολεμικές τέχνες παγκοσμίως.
Τι σημαίνει όμως η λέξη «Tae Kwon Do». Σε μια πρόταση ο δρόμος του ποδιού και του χεριού. ΤΑΕ: Χρησιμοποιώ το πόδι, λακτίζω, ΚΒΟΝ: Χρησιμοποιώ το χέρι, γροθιά, ΝΤΟ: Δρόμος, Φιλοσοφία, Τέχνη , Μέθοδος , Τρόπος.
Στη φιλοσοφική του διάσταση, οι Κορεάτες το αποδίδουν σε ελεύθερη μετάφραση την ερμηνεία: «ο σωστός τρόπος να χρησιμοποιείς όλα τα μέλη του σώματος για να σταματήσεις μία μάχη και να προσπαθήσεις να χτίσεις έναν καλύτερο και πιο ειρηνικό κόσμο».
Είναι μία Πολεμική Τέχνη αυτοάμυνας, που χρησιμοποιεί σαν όπλα μόνο τα γυμνά χέρια και τα πόδια. Είναι ένας συνδυασμός πλούσιας Φιλοσοφίας, κουλτούρας και πνευματικής πειθαρχίας, αλλά ταυτόχρονα και σωματικής εξάσκησης και ικανότητας. Τεχνικά διαχωρίζεται σε τέσσερις τομείς: 1. Στις τεχνικές αυτοάμυνας (χόσινσουλ). 2. Στο αγωνιστικό μέρος (κιορούγκι) που είναι και το πιο δημοφιλές, με την εφαρμογή όλης της τεχνικής κατάρτισης κατά την αγωνιστική αναμέτρηση. 3. Στις φόρμες (πούμσε) που είναι ένας συνδυασμός προκαθορισμένων αμυντικών και επιθετικών τεχνικών και κινήσεων προς όλες τις κατευθύνσεις, εναντίον ενός ή περισσοτέρων υποτιθέμενων αντιπάλων (εικονική μάχη). 4. Στις τεχνικές των θραύσεων (κιόπκα) που απαιτούν αυτοσυγκέντρωση, αυτοέλεγχο, τεχνική, ακρίβεια, ταχύτητα και δύναμη.
Μέσω της σωματικής εξάσκησης προάγεται:
Ωστόσο, είναι σύνηθες –ακόμη και σε μεγάλες ηλικίες– να εγγράφονται σ’ ένα Σωματείο ασκούμενοι (άνδρες και γυναίκες), αποκλειστικά και μόνο για την προσωπική τους ευχαρίστηση. Αν και δεν τους ενδιαφέρει ο Πρωταθλητισμός, έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν μέσα από μία τεράστια ποικιλία πολύπλευρων επιλογών, όπως είναι η αυτοάμυνα, τα πούμσε, οι θραύσεις, οι επιδείξεις, κ.ά., φθάνοντας ακόμη και σε πολύ υψηλά επίπεδα απόδοσης. Αυτό, βέβαια, εξαρτάται από τα ανθρωπομετρικά στοιχεία (βάρος, ύψος, σωματότυπο, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά), λειτουργικά χαρακτηριστικά (καρδιά, μυϊκό σύστημα), ψυχικά χαρακτηριστικά (αντοχή στη στέρηση, επιμονή στην προσπάθεια, δύναμη επαναπροσδιορισμού στόχων) και πνευματικά (ευφυΐα, αντιληπτική ικανότητα, αυτοσυγκέντρωση, ταχεία αντίδραση). Παράλληλα, βελτιώνουν τη φυσική τους κατάσταση, αυξάνουν τη σωματική και πνευματική τους ευεξία, ενώ ταυτόχρονα αξιοποιούνται οι ευκαιρίες για δημιουργία νέων κοινωνικών σχέσεων, αποκομίζοντας συνολικά σημαντικά κοινωνικά, συναισθηματικά και ψυχολογικά οφέλη.
Η σπουδαιότητα αυτών των ωφελειών γίνεται φανερή, αν αναλογισθεί κανείς την καθημερινή πίεση από τις υποχρεώσεις, όπως η εργασία και η οικογένεια. Το Ταεκβοντό είναι ένα θαυμάσιο μέσο ολοκληρωμένης άσκησης, στο οποίο κάποιος προσέρχεται με κίνητρα όπως είναι η ψυχαγωγία, η εκτόνωση του στρες, η διατήρηση της σωματικής υγείας, η ψυχική ευφορία, όλα στοιχεία σημαντικότατα για την υγεία και την ποιότητα ζωής τού σύγχρονου ανθρώπου.
Μέσω της πνευματικής άσκησης και της θεωρητικής κατάρτισης αναπτύσσονται σημαντικά διανοητικά, ψυχολογικά και κοινωνικά προτερήματα όπως η αυτογνωσία, η αξιοπρέπεια, η αυτοπεποίθηση, η αλληλεγγύη, η φιλανθρωπία, το ήθος, η ανδρεία, η εντιμότητα, η υπομονή, η ταπεινότητα, η επιμονή, το σθένος, η ομαδικότητα, η συντροφικότητα, η μεγαλοψυχία, η αυτοσυγκέντρωση και ο σεβασμός. Τελικός, λοιπόν, στόχος είναι η τελειοποίηση του ανθρώπινου χαρακτήρα.
Συμπερασματικά, το Ταεκβοντό είναι μία μαχητική τέχνη που απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως, και μέσω της οποίας εξασκείται τόσο το σώμα όσο και το πνεύμα. Το Ταεκβοντό απευθύνεται πρώτα στο σώμα του ασκουμένου, το οποίο γυμνάζει μυϊκά διδάσκοντας εξειδικευμένες τεχνικές, και στη συνέχεια ενισχύει αυτήν τη σωματική δύναμη μαθαίνοντας του να χρησιμοποιεί την εσωτερική ενέργεια που βρίσκεται στο σώμα του.
Τέλος, το Ταεκβοντό διδάσκει στον ασκούμενο τον συντονισμό τού μυαλού με το σώμα, τον έλεγχο των συναισθημάτων, την εξάλειψη των παθών και τον κατευθύνει σε νέες ατραπούς (ΝΤΟ), σε νέες μεθόδους ανάπτυξης της αρετής, που τον οδηγούν τελικά σε μία πνευματική ολοκλήρωση.
ΠΗΓΗ: ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ Ταεκβοντό, άθλημα & τέχνη (Μ. Φυσεντζίδης / 2η έκδοση).