Το Ταεκβοντό είναι μια Πολεμική Τέχνη φιλοσοφικού και συμβολικού χαρακτήρα με προέλευση από την Κορέα. Αποτέλεσε ένα τρόπο ζωής για τον Κορεατικό λαό για περισσότερα από 2.000 χρόνια και συνεχίζει να εμπνέει με τον ίδιο τρόπο ακόμη και σήμερα, όχι μόνο ανθρώπους στην Ασία αλλά και στον Δυτικό κόσμο. Από το 2000 έγινε επίσημο Ολυμπιακό Άθλημα και είναι πλέον από τις πιο διαδεδομένες πολεμικές τέχνες παγκοσμίως.
Τι σημαίνει όμως η λέξη «Tae Kwon Do». Σε μια πρόταση ο δρόμος του ποδιού και του χεριού.
ΤΑΕ: Χρησιμοποιώ το πόδι, λακτίζω, ΚΒΟΝ: Χρησιμοποιώ το χέρι, γροθιά, ΝΤΟ: Δρόμος, Φιλοσοφία, Τέχνη , Μέθοδος , Τρόπος.
Στη φιλοσοφική του διάσταση, οι Κορεάτες το αποδίδουν σε ελεύθερη μετάφραση την ερμηνεία: «ο σωστός τρόπος να χρησιμοποιείς όλα τα μέλη του σώματος για να σταματήσεις μία μάχη και να προσπαθήσεις να χτίσεις έναν καλύτερο και πιο ειρηνικό κόσμο».
Είναι μία Πολεμική Τέχνη αυτοάμυνας, που χρησιμοποιεί σαν όπλα μόνο τα γυμνά χέρια και τα πόδια. Είναι ένας συνδυασμός πλούσιας Φιλοσοφίας, κουλτούρας και πνευματικής πειθαρχίας, αλλά ταυτόχρονα και σωματικής εξάσκησης και ικανότητας.
Τεχνικά διαχωρίζεται σε τέσσερις τομείς:
1. Στις τεχνικές αυτοάμυνας (χόσινσουλ). 2. Στο αγωνιστικό μέρος (κιορούγκι) που είναι και το πιο δημοφιλές, με την εφαρμογή όλης της τεχνικής κατάρτισης κατά την αγωνιστική αναμέτρηση. 3. Στις φόρμες (πούμσε) που είναι ένας συνδυασμός προκαθορισμένων αμυντικών και επιθετικών τεχνικών και κινήσεων προς όλες τις κατευθύνσεις, εναντίον ενός ή περισσοτέρων υποτιθέμενων αντιπάλων (εικονική μάχη). 4. Στις τεχνικές των θραύσεων (κιόπκα) που απαιτούν αυτοσυγκέντρωση, αυτοέλεγχο, τεχνική, ακρίβεια, ταχύτητα και δύναμη.
Ο Πρωταθλητισμός, αφού στις μέρες μας δεν θεωρείται μόνο ως μία από τις καλύτερες μαχητικές τέχνες αυτοάμυνας, αλλά είναι και από τα πιο δημοφιλή, συναρπαστικά και θεαματικά αθλήματα παγκοσμίως, με αποκορύφωμα την αναγνώρισή του ως Ολυμπιακό αγώνισμα. Εδώ επιδιώκεται η εκμάθηση βασικών στοιχείων (θεωρία και Πράξη), η βελτίωση της φυσικής κατάστασης, η εκμάθηση της τεχνικής και της τακτικής τού αγώνα και η καλλιέργεια των ψυχικών ικανοτήτων.
Ωστόσο, είναι σύνηθες –ακόμη και σε μεγάλες ηλικίες– να εγγράφονται σ’ ένα Σωματείο ασκούμενοι (άνδρες και γυναίκες), αποκλειστικά και μόνο για την προσωπική τους ευχαρίστηση. Αν και δεν τους ενδιαφέρει ο Πρωταθλητισμός, έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν μέσα από μία τεράστια ποικιλία πολύπλευρων επιλογών, όπως είναι η αυτοάμυνα, τα πούμσε, οι θραύσεις, οι επιδείξεις, κ.ά., φθάνοντας ακόμη και σε πολύ υψηλά επίπεδα απόδοσης.
Αυτό, βέβαια, εξαρτάται από τα ανθρωπομετρικά στοιχεία (βάρος, ύψος, σωματότυπο, ιδιαίτερα χαρακτηριστικά), λειτουργικά χαρακτηριστικά (καρδιά, μυϊκό σύστημα), ψυχικά χαρακτηριστικά (αντοχή στη στέρηση, επιμονή στην προσπάθεια, δύναμη επαναπροσδιορισμού στόχων) και πνευματικά (ευφυΐα, αντιληπτική ικανότητα, αυτοσυγκέντρωση, ταχεία αντίδραση). Παράλληλα, βελτιώνουν τη φυσική τους κατάσταση, αυξάνουν τη σωματική και πνευματική τους ευεξία, ενώ ταυτόχρονα αξιοποιούνται οι ευκαιρίες για δημιουργία νέων κοινωνικών σχέσεων, αποκομίζοντας συνολικά σημαντικά κοινωνικά, συναισθηματικά και ψυχολογικά οφέλη.
Μέσω της σωματικής εξάσκησης προάγεται: Η ικανότητα του μαθητή να αμύνεται αποτελεσματικά σε οποιαδήποτε μορφή βίας, προστατεύοντας τη σωματική ακεραιότητα τόσον του ιδίου, της οικογενείας του, όσο και των αδυνάτων και ασθενέστερων από αυτόν.
Η φυσική κατάσταση με όλα τα στοιχεία που εμπεριέχονται μέσα σ’ αυτόν τον όρο, δηλαδή δύναμη, αντοχή, ευλυγισία, ταχύτητα, εκρηκτικότητα κ.λπ.
Η υγεία, δεδομένου ότι μπορεί οποιοσδήποτε να ασχοληθεί με το Ταεκβοντό και έτσι να διατηρήσει διά βίου επαφή με την άσκηση, η οποία αποτελεί τον αντίποδα των καταχρήσεων.
Το αίσθημα της εμπιστοσύνης στον εαυτό μας και της αυτοπεποίθησης, που αποκτούμε γνωρίζοντας τις δυνατότητές μας (αυτογνωσία), καθώς επίσης και το αίσθημα του σεβασμού και του Δικαίου, σε σχέση με τους συνανθρώπους μας.
Η σπουδαιότητα αυτών των ωφελειών γίνεται φανερή, αν αναλογισθεί κανείς την καθημερινή πίεση από τις υποχρεώσεις, όπως η εργασία και η οικογένεια. Το Ταεκβοντό είναι ένα θαυμάσιο μέσο ολοκληρωμένης άσκησης, στο οποίο κάποιος προσέρχεται με κίνητρα όπως είναι η ψυχαγωγία, η εκτόνωση του στρες, η διατήρηση της σωματικής υγείας, η ψυχική ευφορία, όλα στοιχεία σημαντικότατα για την υγεία και την ποιότητα ζωής τού σύγχρονου ανθρώπου.
Μέσω της πνευματικής άσκησης και της θεωρητικής κατάρτισης αναπτύσσονται σημαντικά διανοητικά, ψυχολογικά και κοινωνικά προτερήματα όπως η αυτογνωσία, η αξιοπρέπεια, η αυτοπεποίθηση, η αλληλεγγύη, η φιλανθρωπία, το ήθος, η ανδρεία, η εντιμότητα, η υπομονή, η ταπεινότητα, η επιμονή, το σθένος, η ομαδικότητα, η συντροφικότητα, η μεγαλοψυχία, η αυτοσυγκέντρωση και ο σεβασμός. Τελικός, λοιπόν, στόχος είναι η τελειοποίηση του ανθρώπινου χαρακτήρα.
Συμπερασματικά, το Ταεκβοντό είναι μία μαχητική τέχνη που απευθύνεται σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως, και μέσω της οποίας εξασκείται τόσο το σώμα όσο και το πνεύμα.
Το Ταεκβοντό απευθύνεται πρώτα στο σώμα του ασκουμένου, το οποίο γυμνάζει μυϊκά διδάσκοντας εξειδικευμένες τεχνικές, και στη συνέχεια ενισχύει αυτήν τη σωματική δύναμη μαθαίνοντας του να χρησιμοποιεί την εσωτερική ενέργεια που βρίσκεται στο σώμα του.
Τέλος, το Ταεκβοντό διδάσκει στον ασκούμενο τον συντονισμό τού μυαλού με το σώμα, τον έλεγχο των συναισθημάτων, την εξάλειψη των παθών και τον κατευθύνει σε νέες ατραπούς (ΝΤΟ), σε νέες μεθόδους ανάπτυξης της αρετής, που τον οδηγούν τελικά σε μία πνευματική ολοκλήρωση.
ΠΗΓΗ: ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ Ταεκβοντό, άθλημα & τέχνη (Μ. Φυσεντζίδης / 2η έκδοση).
H ιστορία του Taekwondo ξεκινά πριν από 2300 χρόνια.
H τεχνική επίθεσης και άμυνας, με τα πόδια αναπτύχθηκε περί το 700 – 600 π.χ και αμέσως έγινε ευρέως γνωστή και στα τρία αρχαία βασίλεια ( SILLA, KOGOORYO,BAEKJE) της τότε Κορεατικής Χερσονήσου. H εξέλιξη αυτής της πολεμικής τέχνης συντηρείται, μέχρι που το 1955, Αξιωματικοί του Κορεατικού στρατού της δίνουν την ονομασία Taekwondo, διαμορφώνοντας το προφίλ του νέου εθνικού τους σπόρ. O GEN Choi Hong Hi, ήταν ο άνθρωπος που έδωσε στο Taekwondo, τη σημερινή του ονομασία.
Το Taekwondo δεν σταμάτησε ποτέ να καλλιεργείται στην Κορέα, εκτός από το διάστημα 1909-1945, όταν οι Ιάπωνες κατακτητές διέταξαν την απαγόρευση ενασχόλησης με την τέχνη. Από το 1955 και μετά, το Taekwondo τυγχάνει παγκόσμιας αναγνώρισης ως την πλέον αποτελεσματική πολεμική τέχνη, η οποία μετατρέπεται σε ένα δημοφιλέστατο άθλημα. Το 1956 ιδρύεται η Κορεάτικη ομοσπονδία του Taekwondo και ακολουθεί η Διεθνής Ομοσπονδία το 1973. Την ίδια χρονιά διειξήχθει και το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Μέχρι το 1973 παγκοσμίως το Taekwondo ήταν ένα. Πολιτικές εξελίξεις στο κράτος της Νότιας Κορέας, ήταν αφορμή να παρουσιαστεί παγκοσμίως το Taekwondo, από τότε με δύο τάσεις, το αγωνιστικό σύστημα Ι.Τ.F., που το εκπροσωπούσαν Κορεάτες πολιτικοί εξόριστοι, με έδρα τον Καναδά και το αγωνιστικό σύστημα W.T.F. με έδρα την Σεούλ, που το εκπροσωπούσε η κυβέρνηση. Το 1980 αποτέλεσε σημαντικό έτος για την ιστορία του Ταεκβοντό WTF, καθώς το άθλημα αναγνωρίστηκε από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) ως Ολυμπιακό άθλημα. Το Ταεκβοντό WTF συμπεριλήφθηκε ως άθλημα επίδειξης στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988 και της Βαρκελώνης το 1992. Ορόσημο στην πορεία του αθλήματος αποτέλεσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2000 στο Σύδνεϋ, καθώς συμπεριλήφθηκε στο αγωνιστικό τους πρόγραμμα.
Στην Ελλάδα το Ταεκβοντό εμφανίστηκε το 1968, όταν άρχισε να καλλιεργείται με ιδιωτική πρωτοβουλία και πρώτο «δάσκαλο» τον Σταμάτη Κάσση. Την εποπτεία του αθλήματος από το 1979 έως το 1987 είχε ο Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών και Αθλητικών Σωματείων (ΣΕΓΑΣ). Το 1987 ιδρύθηκε η Ελληνική Ομοσπονδία Ταεκβοντό (ΕΛΟΤ), η οποία σε συνεργασία με τρεις γεωγραφικά χωρισμένες περιφερειακές ενώσεις και 12 τοπικές επιτροπές φέρει την ευθύνη για την ανάπτυξη του αθλήματος. Στη δύναμη της ΕΛΟΤ ανήκουν παραπάνω από 400 σωματεία με 35.000 και πλέον εγγεγραμμένους αθλητές και αθλήτριες. Κάθε χρόνο διοργανώνονται πανελλήνια, προκριματικά, περιφερειακά, σχολικά, διασυλλογικά πρωταθλήματα και κύπελλα όλων των ηλικιακών κατηγοριών, καθώς και πλήθος ημερίδων.
TaeKwonDo για παιδιά
Α.Σ. ΩΡΙΩΝ
TaeKwonDo
Τσουράπης Βασίλειος
Τσουράπη Βαρβάρα